Η φθινοπωρινή ισημερία φέρνει μαζί της μια αλλαγή που με βρίσκει στη σκέψη για τον τρόπο που θα εξελίξω το προσωπικό μου στυλ. Μετά τα έντονα μοτίβα και τα ζωηρά χρώματα του καλοκαιριού, το φθινόπωρο σημαίνει μια επιστροφή στον αγαπημένο μου μινιμαλισμό. Τα λευκά πουκάμισα, η μονοχρωμία, η κομψότητα του βραδινού κόκκινου και η αυτοπεποίθηση […]
...Θέτοντας τους νέους στόχους του φθινοπώρου Από την παιδική μου ακόμα ηλικία, ο ρυθμός της ζωής μου χαρακτηρίζεται από την αλλαγή των εποχών. Δύο φορές το χρόνο, χωρίς καμία εξαίρεση, ξεκινώ ένα ταξίδι αυτογνωσίας. Η πρώτη μου παύση συμβαίνει το Σεπτέμβριο, όταν αρχίζει αυτή η απαλή μεταμόρφωση, καθώς ξεθωριάζουν τα ζωηρά χρώματα του καλοκαιριού και […]
...Το θυμάμαι σαν χθες… Ήμουν σε ένα μαγικό δείπνο. Αλλά μόλις κάθισα στο τραπέζι, η αγωνία μου με εμπόδισε απ’ το να απολαύσω την βραδιά: «ποιο πιρούνι είναι για το ορεκτικό και ποιο για το κυρίως πιάτο; Δεν έχω ιδέα ποιο ποτήρι είναι για τι, μιας και έχω να αντιμετωπίσω 5 διαφορετικά μεγέθη». Κοιτάζοντας γύρω […]
...Οταν ήμουν μικρή, κάθε πρώτη του μήνα έγραφα τη λίστα μου με τα πράγματα που θα ήθελα να κάνω τη νέα χρόνια: να κάνω καλύτερη διατροφή, να τελειώσω την τάξη με καλό βαθμό, να διακριθώ στο άθλημά μου. Παρ’ όλο που οι προσδοκίες μου ήταν μικρές, έθετα ολοκληρωμένους στόχους. Οι λίστες αυτές με βοήθησαν να […]
...Τελειώνοντας το 2022, βρέθηκα σ’ ένα πλατύσκαλο μετά από χρόνια ανάβασης. Βρέθηκα σε ένα μαρμάρινο πλατύσκαλο που μου επιτρέπει να ξεκουραστώ και να πάρω ξανά δύναμη, για να συνεχίσω. Με βάση τα νέα δεδομένα, μπορώ να σχεδιάσω και να προχωρήσω στη νέα χρόνια. 2022, σ’ ευχαριστώ!
...Αν και στην Ελλάδα δεν γιορτάζουμε την ημέρα των Ευχαριστιών (Thanksgiving), αποτελεί όμως μία αφορμή, ώστε απλά να σταθούμε για λίγα λεπτά και να νιώσουμε το μεγαλείο της ύπαρξής μας. Η ευγνωμοσύνη από μόνη της μας πάει πέρα από το ΕΓΩ. Μας οδηγεί βαθιά μέσα μας και ανοίγει το κέντρο της ύπαρξής μας. Ανοίγει τον […]
...Κοιτώντας πίσω, βλέπω αθώους προβληματισμούς μου που τότε φάνταζαν βουνά. Γιατί οι απαγγελίες ποιημάτων στις επετείους εθνικών εορτών ήταν για μένα τόσο απαιτητικές; 1. Να μάθω το ποίημα απ’ έξω. 2. Να απαγγείλω το ποίημα μπροστά σε κόσμο. 3. Να πω το ποίημα με μισή αναπνοή, να καταπίνω τα σημεία στίξης και στο τέλος να […]
...Σήμερα, γιορτάζω την ευημερία μισού αιώνα. Ουάου. Τι ταξίδι! Αυτά τα 50 χρόνια σημαδεύτηκαν αδιαμφισβήτητα από προσωπικά και επαγγελματικά ορόσημα. Μια φράση που υπενθυμίζω στον εαυτό μου, την οποία έχω σαν οδηγό όλα αυτά τα χρόνια, και που θέλω να μοιραστώ μαζί σας είναι: ένα κύμα τη φορά. Ξέρω ότι δεν είμαι μόνη, όταν λέω […]
...Αυτή τη φανέλα φορούσα ως αθλήτρια του βόλεϋ. Πέρασα μαζί της 7 χρόνια. Από μικρή έκανα πρωταθλητισμό. Πρώτα στην ενόργανη γυμναστική και μετά, μιας και ψήλωσα απότομα και δεν με χωρούσαν τα λιλιπούτεια όργανα του γυμναστηρίου, στο βόλεϋ! Η ομάδα μου εξελίχθηκε σε δεύτερη οικογένεια. Οι ατελείωτες ώρες προπόνησης μου χάρισαν στιγμές περηφάνειας, χαράς, λύπης, […]
...Η αλήθεια εμπεριέχει και τα δύο. Ξεκινώντας ένα ταξίδι προς τα πίσω, σε μία διαδρομή αυτογνωσίας κι ενδοσκόπησης, η οποία ήρθε σε μία στιγμή της ζωής μου που κοντοστάθηκα, εστίασα μέσα μου κι αναρωτήθηκα «τι ακριβώς θέλω να κάνω;», επέστρεψα νοητά στις ρίζες μου, στα παιδικά μου χρόνια. Ο πρώτος σταθμός του ταξιδιού; Η πρώτη […]
...